пала́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пала́та пала́ты
Р. пала́ты пала́т
Д. пала́це пала́там
В. пала́ту пала́ты
Т. пала́тай
пала́таю		 пала́тамі
М. пала́це пала́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

двухпала́тны, -ая, -ае.

Які мае дзве палаты².

Д. парламент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Палата́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Палата́
Р. Палаты́
Д. Палаце́
В. Палату́
Т. Палато́й
Палато́ю
М. Палаце́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кангрэсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Член палаты прадстаўнікоў кангрэса ЗША.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапала́тны, -ая, -ае.

Аб парламенце: які складаецца з адной заканадаўчай палаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спі́кер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старшыня парламента ці (у парламентах некаторых краін) яго ніжняй палаты.

|| прым. спі́керскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасяджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Сход членаў якой-н. арганізацыі для абмеркавання чаго-н.

П. верхняй палаты Парламента.

Пленарнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапала́тны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной заканадаўчай палаты. Аднапалатная парламенцкая сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́та¹, -ы, ДМ -ла́це, мн. -ы, -ла́т, ж.

1. Вялікі, пышна аздоблены будынак, памяшканне (уст.).

Княжацкія палаты.

2. Асобны пакой у бальніцы, лячэбнай установе.

Шпітальная п.

|| прым. пала́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пала́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палаты (у 3 знач.), абслугоўвае яе. Працаваць у шпіталі палатным урачом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)