Verbum

анлайнавы слоўнік

Аддзяленне Усесаюзнай гандлёвай палаты ў БССР 3/334

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пала́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

двухпала́тны, -ая, -ае.

Які мае дзве палаты².

Д. парламент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Палата́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кангрэсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Член палаты прадстаўнікоў кангрэса ЗША.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапала́тны, -ая, -ае.

Аб парламенце: які складаецца з адной заканадаўчай палаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спі́кер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старшыня парламента ці (у парламентах некаторых краін) яго ніжняй палаты.

|| прым. спі́керскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасяджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Сход членаў якой-н. арганізацыі для абмеркавання чаго-н.

П. верхняй палаты Парламента.

Пленарнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапала́тны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной заканадаўчай палаты. Аднапалатная парламенцкая сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́манер

(англ. commoner)

член англійскай палаты абшчын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)