пала́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пала́паю пала́паем
2-я ас. пала́паеш пала́паеце
3-я ас. пала́пае пала́паюць
Прошлы час
м. пала́паў пала́палі
ж. пала́пала
н. пала́пала
Загадны лад
2-я ас. пала́пай пала́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пала́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пала́паць сов., прост. пола́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Лапаць некаторы час. Не адказваючы, брыгадзір накінуў павады на шыю Мяцеліцы, палапаў яе пад грывай і пайшоў у канюшню. Брыль. [Андрэй] падняў .. руку, палапаў пальцамі зверху па шафе — гільзы бразнулі адна аб адну. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)