імпатэ́нцыя, -і, ж.

Палавое бяссілле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палавы́ палава́я палаво́е палавы́я
Р. палаво́га палаво́й
палаво́е		 палаво́га палавы́х
Д. палаво́му палаво́й палаво́му палавы́м
В. палавы́ (неадуш.) палаву́ю палаво́е палавы́я (неадуш.)
Т. палавы́м палаво́й
палаво́ю		 палавы́м палавы́мі
М. палавы́м палаво́й палавы́м палавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узро́става-палавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́става-палавы́ узро́става-палава́я узро́става-палаво́е узро́става-палавы́я
Р. узро́става-палаво́га узро́става-палаво́й
узро́става-палаво́е		 узро́става-палаво́га узро́става-палавы́х
Д. узро́става-палаво́му узро́става-палаво́й узро́става-палаво́му узро́става-палавы́м
В. узро́става-палавы́ (неадуш.)
узро́става-палаво́га (адуш.)		 узро́става-палаву́ю узро́става-палаво́е узро́става-палавы́я (неадуш.)
узро́става-палавы́х (адуш.)
Т. узро́става-палавы́м узро́става-палаво́й
узро́става-палаво́ю		 узро́става-палавы́м узро́става-палавы́мі
М. узро́става-палавы́м узро́става-палаво́й узро́става-палавы́м узро́става-палавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цёмна-палавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цёмна-палавы́ цёмна-палава́я цёмна-палаво́е цёмна-палавы́я
Р. цёмна-палаво́га цёмна-палаво́й
цёмна-палаво́е		 цёмна-палаво́га цёмна-палавы́х
Д. цёмна-палаво́му цёмна-палаво́й цёмна-палаво́му цёмна-палавы́м
В. цёмна-палавы́ (неадуш.)
цёмна-палаво́га (адуш.)		 цёмна-палаву́ю цёмна-палаво́е цёмна-палавы́я (неадуш.)
цёмна-палавы́х (адуш.)
Т. цёмна-палавы́м цёмна-палаво́й
цёмна-палаво́ю		 цёмна-палавы́м цёмна-палавы́мі
М. цёмна-палавы́м цёмна-палаво́й цёмна-палавы́м цёмна-палавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імпатэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Чалавек, які пакутуе на палавое бяссілле (імпатэнцыю).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпатэ́нцыя, ‑і, ж.

1. Палавое бяссілле.

2. перан. Няздольнасць да творчай дзейнасці.

[Ад лац. impotentia — слабасць, бяссілле.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́растак, ‑тка, м.

Палавое пакаленне ў вышэйшых споравых раслін (папарацяў, хвашчоў, дзеразы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эякулява́ць

‘заканчваць палавое ўзбуджэнне эякуляцыяй’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эякулю́ю эякулю́ем
2-я ас. эякулю́еш эякулю́еце
3-я ас. эякулю́е эякулю́юць
Прошлы час
м. эякулява́ў эякулява́лі
ж. эякулява́ла
н. эякулява́ла
Загадны лад
2-я ас. эякулю́й эякулю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эякулю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размнажэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размнажаць — размножыць і размнажацца — размножыцца.

2. Аднаўленне патомства жывёльным або раслінным арганізмам. Бясполае размнажэнне. Палавое размнажэнне. Вегетатыўнае размнажэнне раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сады́зм, ‑у, м.

1. Палавая ненармальнасць, якая праяўляецца ў жаданні мучыць асобу другога полу, каб задаволіць сваё палавое пачуццё.

2. перан. Заўзятая цяга да жорсткасці, катаванняў; задавальненне ад чужых пакут. Ён, вядома, бязлітасны, гэты мужык [Клопікаў]. Ён наводзіць жах на турэмных насельнікаў сваім садызмам. Лынькоў.

[Ад імя французскага пісьменніка 18 ст. маркіза дэ Сад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)