пакруча́сты, -ая, -ае.

1. Які мае многа крутых звілін.

Пакручастая рака.

2. Які звіваецца, не прамы.

П. плюшч.

|| наз. пакруча́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакруча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакруча́сты пакруча́стая пакруча́стае пакруча́стыя
Р. пакруча́стага пакруча́стай
пакруча́стае		 пакруча́стага пакруча́стых
Д. пакруча́стаму пакруча́стай пакруча́стаму пакруча́стым
В. пакруча́сты (неадуш.)
пакруча́стага (адуш.)		 пакруча́стую пакруча́стае пакруча́стыя (неадуш.)
пакруча́стых (адуш.)
Т. пакруча́стым пакруча́стай
пакруча́стаю		 пакруча́стым пакруча́стымі
М. пакруча́стым пакруча́стай пакруча́стым пакруча́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакруча́сты

1. вью́щийся;

п. плюшч — вью́щийся плющ;

2. изви́листый;

~тая сце́жка — изви́листая тропа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакруча́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае многа крутых звілін. Пасярэдзіне лугоў цякла пакручастая рака з зялёнымі палоскамі лазнякоў паабапал. Хадкевіч. Дарога лясная, вузкая, пакручастая, машына ідзе марудна. Гамолка.

2. Такі, які завіваецца, не прамы, не гладкі. Пакручастая стружка. Пакручастыя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зві́лісты, -ая, -ае.

Які мае пакручасты выгляд.

Звілістая сцежка.

|| наз. зві́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхля́сты, -ая, -ае (разм.).

1. Які хістаецца з боку ў бок (пра чалавека і яго рухі).

2. Звілісты, пакручасты.

Віхлястыя сцежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закруча́сты, ‑ая, ‑ае.

Выгнуты, пакручасты. Буйвалы павольна ступалі, важна пешчы свае цяжкія закручастыя рогі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изви́листый зві́лісты, заві́лісты; пакруча́сты; (волнистый) хва́лісты;

изви́листая полоса́ (ли́ния) хва́лістая пало́са (лі́нія).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вілявы ’завілісты, пакручасты, пятляючы’ (КТС) — прыметнікавае ўтварэнне ад віляць (гл.). Параўн. рус. валаг., арханг. виля́вый ’завілісты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Начосаваты, начдсоваты ’задзірысты’, начдывы ’пакручасты, з няроўнымі слаямі (пра дрэва)’ (ТС). Відаць, да часаць ’абчэсваць, склюдаваць’ (’які дрэнна чэшацца’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)