пакляпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пакляпа́ю пакляплю́ |
пакляпа́ем пакле́плем |
| 2-я ас. |
пакляпа́еш пакле́плеш |
пакляпа́еце пакле́плеце |
| 3-я ас. |
пакляпа́е пакле́пле |
пакляпа́юць пакле́плюць |
| Прошлы час |
| м. |
пакляпа́ў |
пакляпа́лі |
| ж. |
пакляпа́ла |
| н. |
пакляпа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пакляпа́й пакляплі́ |
пакляпа́йце пакляплі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пакляпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пакляпа́ць сов.
1. (нек-рое время) поклепа́ть;
2. (косу) отби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Адбіць малатком лязо касы. Пакляпаць касу.
2. і без дап. Кляпаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поклепа́ть сов. пакляпа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пасце́паць ’пазбіваць’ (ТС), ’пакляпаць касу’ (докш:, Сл. ПЗБ), пасцёбаць ’тс’ (барыс., смарг., Сл. ПЗБ), пасцеп‑ вацца ’пацепвацца ад марозу’, ’абтрасацца (пра вераб’я)’ (Янк. 3.). Да ⁺ЦЯПЦІ, роднаснага да цяпаць (гл.). Узыходзіць да прасл. te(p)tit tepę: укр. тепти, рус. тепти ’бить’, н.-луж. śepaś, в.-луж. серад ’тс’, чэш. tepati, debati ’біцца, стукаць’, славац. tepať ’тс’, ’чаканіць’, славен. tėpsti ’біць, грукаць’, серб.-харв. те̏псти ’біць, малаціць’, ’булькаць’, тёпсти се ’біцца, тузацца’, макед. тепа ’біць, збіваць’, тепа се ’біцца адзін з другім’, тепаница ’бойка’, тепач ’задзіра’, балг. тепам ’валяць, трамбаваць, біць’, ст.-слав. тепѫ, тети ’біць бізуном, удараць’. Паводле Махэка₂ (640), корань tep⇉гукаперайманне. Форма ‑сцёб‑ пад уплывам рус. стебать.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)