пакляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адбіць малатком лязо касы. Пакляпаць касу.

2. і без дап. Кляпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)