пакланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак., каму-чаму (высок.).

Адносіцца да каго-, чаго-н. з глыбокай пашанай, павагай.

П. таленту пісьменніка.

|| наз. паклане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакла́няцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакла́няюся пакла́няемся
2-я ас. пакла́няешся пакла́няецеся
3-я ас. пакла́няецца пакла́няюцца
Прошлы час
м. пакла́няўся пакла́няліся
ж. пакла́нялася
н. пакла́нялася
Загадны лад
2-я ас. пакла́няйся пакла́няйцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пакла́няўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакланя́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пакланя́юся пакланя́емся
2-я ас. пакланя́ешся пакланя́ецеся
3-я ас. пакланя́ецца пакланя́юцца
Прошлы час
м. пакланя́ўся пакланя́ліся
ж. пакланя́лася
н. пакланя́лася
Загадны лад
2-я ас. пакланя́йся пакланя́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пакланя́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакланя́цца несов.

1. поклоня́ться;

2. (каму) поклоня́ться, преклоня́ться (перед кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакланя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

1. Слепа адносіцца да каго‑, чаго‑н., як да найвышэйшай сілы. [Сцёпка:] — Сотні гадоў пакланяліся вы «святому калодзежу», і сотні гадоў стаяла тут Гнілое балота, заражала паветра і разносіла хваробы. Колас.

2. Аддаваць перавагу каму‑н. у чым‑н., глыбока паважаць, шанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покла́няться сов. пакла́няцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поклоня́ться несов. пакланя́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

идолопокло́нничать несов., рел., перен. пакланя́цца і́далам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклане́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакланяцца.

2. Адданае захапленне, глыбокая павага. Заваяваць пакланенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ляле́біць ’песціць, даглядаць’ (Бяльк.). Да ляле́яць (гл.). Зычны ‑б‑ замест ‑й, відаць, пад уплывам польск. uwielbić ’горача любіць’, ’пакланяцца’ ці бел. ⁺вяле́біць (параўн. ст.-бел. велбити, вельбити ’славіць, праслаўляць’, ’велічаць, узвялічваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)