пакармі́ць гл. карміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакармі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакармлю́ пако́рмім
2-я ас. пако́рміш пако́рміце
3-я ас. пако́рміць пако́рмяць
Прошлы час
м. пакармі́ў пакармі́лі
ж. пакармі́ла
н. пакармі́ла
Загадны лад
2-я ас. пакармі́ пакармі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пакармі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакармі́ць сов. покорми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

1. Даць есці; накарміць. У сераду раніцай.. [Андрэй] зайшоў у хлеў з вязкай канюшыны — трэба было пакарміць коней перад дарогай. Чарнышэвіч. [Тварыцкая] увайшла ў хату, пакарміла дзяўчынку, паклала спаць. Чорны.

2. Карміць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармі́ць, кармлю́, ко́рміш, ко́рміць; ко́рмлены; незак., каго (што).

1. чым і без дап. Даваць ежу, корм.

К. дзіця.

Пара к. карову.

2. Выкормліваць дзіця сваім малаком.

К. немаўля.

3. перан. Забяспечваць неабходным для пражыцця, утрымліваць.

К. сірот.

◊

Карміць абяцанкамі — абяцаць зрабіць што-н., але не выканаць.

|| зак. накармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены (да 1 і 2 знач.), пакармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены (да 1 і 2 знач.), пракармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены (да 3 знач.); наз. прако́рм, -у, м. (да 3 знач.) і пракармле́нне, -я, н. (да 3 знач.).

|| наз. кармле́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покорми́ть сов. пакармі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пако́рмлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абна́шчыць

‘пакарміць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абна́шчу абна́шчым
2-я ас. абна́шчыш абна́шчыце
3-я ас. абна́шчыць абна́шчаць
Прошлы час
м. абна́шчыў абна́шчылі
ж. абна́шчыла
н. абна́шчыла
Загадны лад
2-я ас. абна́шчы абна́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абна́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паскаро́міць

‘пакарміць каго-небудзь скаромнай ежай у посныя дні’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паскаро́млю паскаро́мім
2-я ас. паскаро́міш паскаро́міце
3-я ас. паскаро́міць паскаро́мяць
Прошлы час
м. паскаро́міў паскаро́мілі
ж. паскаро́міла
н. паскаро́міла
Загадны лад
2-я ас. паскаро́м паскаро́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час паскаро́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускаро́міць

‘пакарміць каго-небудзь скаромнай ежай у посныя дні’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ускаро́млю ускаро́мім
2-я ас. ускаро́міш ускаро́міце
3-я ас. ускаро́міць ускаро́мяць
Прошлы час
м. ускаро́міў ускаро́мілі
ж. ускаро́міла
н. ускаро́міла
Загадны лад
2-я ас. ускаро́м ускаро́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час ускаро́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)