абна́шчыць

‘пакарміць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абна́шчу абна́шчым
2-я ас. абна́шчыш абна́шчыце
3-я ас. абна́шчыць абна́шчаць
Прошлы час
м. абна́шчыў абна́шчылі
ж. абна́шчыла
н. абна́шчыла
Загадны лад
2-я ас. абна́шчы абна́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абна́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)