пакаме́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакаме́чу пакаме́чым
2-я ас. пакаме́чыш пакаме́чыце
3-я ас. пакаме́чыць пакаме́чаць
Прошлы час
м. пакаме́чыў пакаме́чылі
ж. пакаме́чыла
н. пакаме́чыла
Загадны лад
2-я ас. пакаме́ч пакаме́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакаме́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перако́мчыць

‘пакамечыць усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перако́мчу перако́мчым
2-я ас. перако́мчыш перако́мчыце
3-я ас. перако́мчыць перако́мчаць
Прошлы час
м. перако́мчыў перако́мчылі
ж. перако́мчыла
н. перако́мчыла
Загадны лад
2-я ас. перако́мчы перако́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час перако́мчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакамячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакамячу́ пакаме́чым
2-я ас. пакаме́чыш пакаме́чыце
3-я ас. пакаме́чыць пакаме́чаць
Прошлы час
м. пакамячы́ў пакамячы́лі
ж. пакамячы́ла
н. пакамячы́ла
Загадны лад
2-я ас. пакамячы́ пакамячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пакамячы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скудла́чыць, ‑лачу, ‑лачыш, ‑лачыць; зак.

Разм. Тое, што і скудлаціць. Віхор не дасць спакою [бярэзінцы] сваімі пацалункамі, скудлачыць яе косы, пакамечыць тонкае адзенне. Сташэўскі. А ўсход ружова-светлы будзе, Скудлачыць вецер пасмы хмар, Калі пры звонаў перагудзе Нявесты праяснее твар. Жылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)