перако́мчыць

‘пакамечыць усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перако́мчу перако́мчым
2-я ас. перако́мчыш перако́мчыце
3-я ас. перако́мчыць перако́мчаць
Прошлы час
м. перако́мчыў перако́мчылі
ж. перако́мчыла
н. перако́мчыла
Загадны лад
2-я ас. перако́мчы перако́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час перако́мчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)