пакалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ыха́ны; зак., каго-што.

Правесці некаторы час, калышучы каго-, што-н.

П. дзіця на арэлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакалыха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакалышу́ пакалы́шам
2-я ас. пакалы́шаш пакалы́шаце
3-я ас. пакалы́ша пакалы́шуць
Прошлы час
м. пакалыха́ў пакалыха́лі
ж. пакалыха́ла
н. пакалыха́ла
Загадны лад
2-я ас. пакалышы́ пакалышы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пакалыха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакалыха́ць сов. покача́ть, поколыха́ть; (ребёнка — ещё) побаю́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑дыша; зак., каго-што або чым.

Калыхаць некаторы час. Тры тупаносыя самалёты праляцелі над ясакарам і замест таго, каб кідаць бомбы, страляць, зрабілі над натоўпам людзей тры кругі і пакалыхалі крыллем. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поколыха́ть сов. пакалыха́ць, пагайда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пашуґа́цьпакалыхаць’ (в.-дзв., Шатал.), пашу́гацьпакалыхаць’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Да па- (< прасл. /?о-) і шугацьлюляць, калыхаць’ (ваўк., шчуч.), ганц. шугацца ’гушкацца’, маст. шугалка ’арэлі’ (Сл. ПЗБ), якія можна генетычна суаднесці з літ. šukuoti ’часаць’ (слабіць рух туды і назад’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перакалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша; зак., каго-што.

Пакалыхаць усіх, многіх. Я падумаў сабе з болем: «Насця такі навучылася дзяцей няньчыць, усіх жа гэтых хлопцаў перакалыхала ды перанасіла на сваіх руках»... Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побаю́кать сов., разг.

1. пакалыха́ць, палюля́ць;

2. перен. (успокоить) супако́іць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пато́ргаць ’патрэсці, патузаць, пашморгаць’ (Нас.), ’пацягаць’ (віл., Сл. ПЗБ), ’паштурхаць’ (Нас.), паторхацьпакалыхаць’ (круп., Сл. ПЗБ), поторкаты ’брыкнуць (аб кані)’ (Сцеп.). Да прасл. tъrgati > торгаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поколеба́ть сов.

1. пахіста́ць; (поколыхать) пакалыха́ць, пагайда́ць;

2. (пошатнуть) пахісну́ць;

3. перен. пахісну́ць; (подорвать) падарва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)