пакале́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакале́чаны пакале́чаная пакале́чанае пакале́чаныя
Р. пакале́чанага пакале́чанай
пакале́чанае		 пакале́чанага пакале́чаных
Д. пакале́чанаму пакале́чанай пакале́чанаму пакале́чаным
В. пакале́чаны (неадуш.)
пакале́чанага (адуш.)		 пакале́чаную пакале́чанае пакале́чаныя (неадуш.)
пакале́чаных (адуш.)
Т. пакале́чаным пакале́чанай
пакале́чанаю		 пакале́чаным пакале́чанымі
М. пакале́чаным пакале́чанай пакале́чаным пакале́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакале́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакале́чаны пакале́чаная пакале́чанае пакале́чаныя
Р. пакале́чанага пакале́чанай
пакале́чанае		 пакале́чанага пакале́чаных
Д. пакале́чанаму пакале́чанай пакале́чанаму пакале́чаным
В. пакале́чаны (неадуш.)
пакале́чанага (адуш.)		 пакале́чаную пакале́чанае пакале́чаныя (неадуш.)
пакале́чаных (адуш.)
Т. пакале́чаным пакале́чанай
пакале́чанаю		 пакале́чаным пакале́чанымі
М. пакале́чаным пакале́чанай пакале́чаным пакале́чаных

Кароткая форма: пакале́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакале́чаны

1. искале́ченный, изуве́ченный, покале́ченный, изуро́дованный, перекале́ченный;

2. перен. искале́ченный; изуро́дованный;

1, 2 см. пакале́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакале́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакалечыць.

2. у знач. прым. Які атрымаў калецтва; знявечаны. [Алена] спынілася каля лавы.., падняла посцілку, зірнула на мёртвы пакалечаны твар дзяўчыны і самлела. Чарнышэвіч. // Які атрымаў значныя пашкоджанні, даведзены да нягоднасці (пра рэчы, прадметы). Дрэвы.. стаялі пакалечаныя, і замест галінак тырчалі ў розныя бакі кароткія абрэзкі сукоў. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покале́ченный пакале́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кале́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ле́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ле́к.

Знявечаны, пакалечаны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повреждённый папсава́ны, сапсава́ны; пашко́джаны, пакале́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́чный уст.

1. прил. пакале́чаны, зняве́чаны;

2. сущ. кале́ка, -кі м. и ж., пакале́чаны, -нага м.; зняве́чаны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крывы́, -а́я, -о́е.

1. Выгнуты, не прамы.

Крывая дошка.

К. цвік.

Крывога дрэва не выпрастаеш (прыказка).

2. Ненармальны, пакалечаны (пра часткі цела).

Крывая рука.

3. 3 пашкоджанай нагой (нагамі); кульгавы (разм.).

|| наз. крывізна́, -ы́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парэ́заны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад парэзаць.

2. у знач. прым. Паранены, пакалечаны. Парэзаны палец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)