пазво́ньваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазво́ньваю |
пазво́ньваем |
| 2-я ас. |
пазво́ньваеш |
пазво́ньваеце |
| 3-я ас. |
пазво́ньвае |
пазво́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пазво́ньваў |
пазво́ньвалі |
| ж. |
пазво́ньвала |
| н. |
пазво́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пазво́ньвай |
пазво́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пазво́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазво́ньваць несов. позва́нивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазво́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Час ад часу звінець, злёгку звінець. Марскія хвалі гойдаюць бакены, на якіх пазвоньваюць невялікія званы. Лынькоў. Лёгкі марозік зашкліў лужы, і пад нагамі пазвоньвалі ільдзінкі. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазво́ньванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазвоньваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
позва́нивать несов., разг. пазво́ньваць; звані́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
назва́нивать несов., разг. звані́ць; пазво́ньваць;
назва́нивать по телефо́ну звані́ць па тэлефо́не.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звінець, пазвоньваць, дзынкаць; дзвэнкаць, брэнкаць, брынчаць, брынчэць, брынкаць, зумкаць (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)