Verbum

анлайнавы слоўнік

пазастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Заняць паверхню чаго-н. нейкай колькасцю якіх-н. прадметаў.

П. пакоі мэбляй.

2. каго-што. Закрыць, загарадзіць усё, многае ці ўсіх, многіх чым-н. пастаўленым.

П. дзверы шафамі.

3. што. Паставіць усё, многае за што-н.

П. кнігі за шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазастаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазастаўля́ць сов. (о многом)

1. заста́вить; уста́вить;

2. загороди́ть; заста́вить;

3. (за что-л.) поста́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазастаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Заняць паверхню чаго‑н. нейкай колькасцю якіх‑н. прадметаў. Пазастаўляць пакоі мэбляю.

2. Закрыць, загарадзіць усё, многае або ўсіх, многіх чым‑н. пастаўленым. Пазастаўляць хворых шырмамі.

3. Паставіць усё, многае за што‑н. Пазастаўляць кнігі за шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заста́вить^I сов. (загромоздить) заста́віць, мног. пазастаўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазастаўля́ны

1. заста́вленный; уста́вленный;

2. загоро́женный; заста́вленный;

3. поста́вленный;

1-3 см. пазастаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́вить сов.

1. (кого, что) разг. уста́віць, мног. паўстаўля́ць; (расставить) расста́віць;

2. (кем, чем) заста́віць, мног. пазастаўля́ць, уста́віць, мног. паўстаўля́ць;

уста́вить по́лку кни́гами заста́віць (уста́віць) палі́цу кні́гамі;

3. (устремить) разг. утаро́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)