пазамака́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае.

Сена пазамакала.

2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае.

Бочкі пазамакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазамака́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пазамака́е пазамака́юць
Прошлы час
м. пазамака́ў пазамака́лі
ж. пазамака́ла
н. пазамака́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пазамака́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазамака́ць сов. (о многом) замо́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамака́ць, ‑ае; зак.

1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае. Сена пазамакала.

2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае. Бочкі пазамакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́кнуть сов. замо́кнуць, мног. пазамака́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)