пазабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго (што). Забіць, знішчыць усіх, многіх.

П. ваўкоў.

2. што. Забіць, увагнаць куды-н. усё, многае.

П. цвікі.

3. што. Прыбіўшы ці прымацаваўшы што-н., закрыць наглуха ўсё, многае.

П. вокны.

4. што. Захламіць, засыпаць усё, многае.

Пазабівала (безас.) дарогі снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазабіва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазабіва́ю пазабіва́ем
2-я ас. пазабіва́еш пазабіва́еце
3-я ас. пазабіва́е пазабіва́юць
Прошлы час
м. пазабіва́ў пазабіва́лі
ж. пазабіва́ла
н. пазабіва́ла
Загадны лад
2-я ас. пазабіва́й пазабіва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазабіва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазабіва́ць сов.

1. (о многих) уби́ть, переби́ть; умертви́ть;

2. (о многом) заби́ть, вбить, вколоти́ть;

3. (о многом) заколоти́ть, заде́лать;

4. (о многом) заби́ть, засори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Забіць, знішчыць усіх, многіх. Пазабіваць ваўкоў.

2. Забіць, увагнаць куды‑н. усё, многае.

3. Прыбіўшы або прымацаваўшы што‑н., закрыць наглуха ўсё, многае. Пазабіваўшы крыж-накрыж дошкамі вокны і дзверы ў хаце, я падаўся ў Мінск. Сачанка.

4. Засмеціць, закупорыць усё, многае. Дзьмуў вецер, каляіны і канавы пазамятала, пазабівала і дарогі ў нізкіх месцах, машыны не хадзілі. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аканапа́ціць, -па́чу, -па́ціш, -па́ціць; -па́чаны; зак., што.

Пазатыкаць, пазабіваць пазы, шчыліны мохам, пакуллем і пад.

А. хату.

А. вокны.

|| незак. аканапа́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Пазабіваць, пазатыкаць пазы, шчыліны пакуллем, мохам і пад. Аканапаціць хату, вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поубива́ть сов. (всех, многих) разг. пазабіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацю́каць

‘паўдараць, пабіць, пазабіваць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перацю́каю перацю́каем
2-я ас. перацю́каеш перацю́каеце
3-я ас. перацю́кае перацю́каюць
Прошлы час
м. перацю́каў перацю́калі
ж. перацю́кала
н. перацю́кала
Загадны лад
2-я ас. перацю́кай перацю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час перацю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прыко́мкаць экспр. ’пазабіваць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да ко́мкаць ’камячыць’, якое ад ко́м (гл.) з экспрэсіўным пераносам значэння ’збіць у камяк’. Параўн. рус. смал. прико́мкать ’завалодаць чужым, прысвоіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заколоти́ть сов.

1. забі́ць, мног. пазабіва́ць;

2. (начать стучать) загру́каць, загруката́ць, загрукаце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)