аканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Пазабіваць, пазатыкаць пазы, шчыліны пакуллем, мохам і пад. Аканапаціць хату, вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)