пады́грываць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пады́грываю пады́грываем
2-я ас. пады́грываеш пады́грываеце
3-я ас. пады́грывае пады́грываюць
Прошлы час
м. пады́грываў пады́грывалі
ж. пады́грывала
н. пады́грывала
Загадны лад
2-я ас. пады́грывай пады́грывайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пады́грываючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пады́грываць несов., прям., перен. поды́грывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пады́грываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падыграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каму (разм.).

1. Нягучна сыграць, акампаніруючы каму-н.

П. на фартэпіяна спеваку.

2. перан. Падладзіцца пад чые-н. інтарэсы, настрой і пад.

3. Сваёй ігрой (на сцэне, у спорце) дапамагчы ігры партнёра.

|| незак. пады́грываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поды́грывать несов. пады́грываць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тры́мкаць ‘брынкаць струнамі’ (Шат., Зайка Кос.; навагр., Ск. нар. мовы), ‘няўмела іграць’ (в.-дзв., Шатал., Сцяц., Ск. нар. мовы), ‘падыгрываць другому музыканту’ (кап., Жыв. сл.). Гукаперайманне, параўн. трым ‘шчоўк’ (Вушац. сл.). Параўн. таксама трынкаць, брынкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)