падшы́пнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падшы́пнік падшы́пнікі
Р. падшы́пніка падшы́пнікаў
Д. падшы́пніку падшы́пнікам
В. падшы́пнік падшы́пнікі
Т. падшы́пнікам падшы́пнікамі
М. падшы́пніку падшы́пніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падшы́пнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апорная дэталь для механізмаў і частак машын, якія круцяцца або качаюцца.

Ролікавы п.

|| прым. падшы́пнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшы́пнік м. подши́пник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшы́пнік, ‑а, м.

Апорная дэталь для механізмаў і частак машын, якія круцяцца або качаюцца. Шарыкавы падшыпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарыкападшы́пнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Шарыкавы падшыпнік.

|| прым. шарыкападшы́пнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подши́пник техн. падшы́пнік, -ка м.;

ша́риковый подши́пник ша́рыкавы падшы́пнік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́рыкавы, -ая, -ае.

Забяспечаны прыстасаваннем у выглядзе шарыка, з шарыкамі.

Ш. падшыпнік.

Шарыкавая ручка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазма́зачны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: самазмазачны падшыпнік — падшыпнік, які змазваецца аўтаматычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарыкападшы́пнік, ‑а, м.

Шарыкавы падшыпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́рыкавы ша́риковый;

ш. падшы́пнік — ша́риковый подши́пник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)