падціра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падціра́ю |
падціра́ем |
| 2-я ас. |
падціра́еш |
падціра́еце |
| 3-я ас. |
падціра́е |
падціра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
падціра́ў |
падціра́лі |
| ж. |
падціра́ла |
| н. |
падціра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падціра́й |
падціра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падціра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падціра́ць несов. подтира́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падцерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падце́рці, -датру́, -датро́ш, -датрэ́; -датро́м, -датраце́, -датру́ць; падцёр, -це́рла; -датры́; -цёрты; зак.
1. каго-што. Выцерці насуха.
П. лужыну пад рукамыйнікам.
П. падлогу.
2. што. Сцерці, падчысціць (у 2 знач.).
П. напісанае.
3. каго-што. Выцерці знізу.
П. дзіця.
|| незак. падціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. падціра́нне, -я, н. і падці́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (разм.).
|| звар. падце́рціся, -датру́ся, -датрэ́шся, -датрэ́цца; -датро́мся, -датраце́ся, -датру́цца; -цёрся, -це́рлася; -датры́ся (да 3 знач.);
|| прым. падці́рачны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подтира́ть несов. падціра́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падціра́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падціраць — падцерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падціраць — падцерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)