падцэ́ліць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падцэ́лю |
падцэ́лім |
| 2-я ас. |
падцэ́ліш |
падцэ́ліце |
| 3-я ас. |
падцэ́ліць |
падцэ́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падцэ́ліў |
падцэ́лілі |
| ж. |
падцэ́ліла |
| н. |
падцэ́ліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падцэ́ль |
падцэ́льце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падцэ́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падцэ́ліць сов., разг.
1. попа́сть в цель;
2. перен. угада́ть, улови́ть моме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падцэ́ліць, ‑цэлю, ‑цэліш, ‑цэліць; зак.
Разм.
1. Трапна папасці куды‑н., у якую‑н. цэль. [Тарэнта:] — Падцэляць жа вось неяк акурат у галаву. Калі б яшчэ раз давялося, дык бы напэўна ўжо ў лоб проста падцэлілі б. Галавач.
2. перан. Угадаць, улавіць зручны момант.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падцэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падцэліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)