падцэ́ліць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падцэ́лю падцэ́лім
2-я ас. падцэ́ліш падцэ́ліце
3-я ас. падцэ́ліць падцэ́ляць
Прошлы час
м. падцэ́ліў падцэ́лілі
ж. падцэ́ліла
н. падцэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. падцэ́ль падцэ́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час падцэ́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падцэ́ліць сов., разг.

1. попа́сть в цель;

2. перен. угада́ть, улови́ть моме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падцэ́ліць, ‑цэлю, ‑цэліш, ‑цэліць; зак.

Разм.

1. Трапна папасці куды‑н., у якую‑н. цэль. [Тарэнта:] — Падцэляць жа вось неяк акурат у галаву. Калі б яшчэ раз давялося, дык бы напэўна ўжо ў лоб проста падцэлілі б. Галавач.

2. перан. Угадаць, улавіць зручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцэ́ліць

1. разм. (добра трапіць у цэль) tréffen* vt;

падцэ́ліць у галаву́ [лоб] den Kopf [die Stirn] tréffen*;

2. перан. (падлавіць момант) ábpassen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падцэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падцэліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)