падсумава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсумава́ны падсумава́ная падсумава́нае падсумава́ныя
Р. падсумава́нага падсумава́най
падсумава́нае
падсумава́нага падсумава́ных
Д. падсумава́наму падсумава́най падсумава́наму падсумава́ным
В. падсумава́ны (неадуш.)
падсумава́нага (адуш.)
падсумава́ную падсумава́нае падсумава́ныя (неадуш.)
падсумава́ных (адуш.)
Т. падсумава́ным падсумава́най
падсумава́наю
падсумава́ным падсумава́нымі
М. падсумава́ным падсумава́най падсумава́ным падсумава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсумава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсумава́ны падсумава́ная падсумава́нае падсумава́ныя
Р. падсумава́нага падсумава́най
падсумава́нае
падсумава́нага падсумава́ных
Д. падсумава́наму падсумава́най падсумава́наму падсумава́ным
В. падсумава́ны (неадуш.)
падсумава́нага (адуш.)
падсумава́ную падсумава́нае падсумава́ныя (неадуш.)
падсумава́ных (адуш.)
Т. падсумава́ным падсумава́най
падсумава́наю
падсумава́ным падсумава́нымі
М. падсумава́ным падсумава́най падсумава́ным падсумава́ных

Кароткая форма: падсумава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсумава́ны сумми́рованный, подыто́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсумава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумми́рованный падсумава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подыто́женный падсумава́ны; падлі́чаны; падве́дзены; падагу́льнены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)