падсо́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падсо́чны |
падсо́чная |
падсо́чнае |
падсо́чныя |
| Р. |
падсо́чнага |
падсо́чнай
падсо́чнае |
падсо́чнага |
падсо́чных |
| Д. |
падсо́чнаму |
падсо́чнай |
падсо́чнаму |
падсо́чным |
| В. |
падсо́чны (неадуш.)
падсо́чнага (адуш.) |
падсо́чную |
падсо́чнае |
падсо́чныя (неадуш.)
падсо́чных (адуш.) |
| Т. |
падсо́чным |
падсо́чнай
падсо́чнаю |
падсо́чным |
падсо́чнымі |
| М. |
падсо́чным |
падсо́чнай |
падсо́чным |
падсо́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсо́чны лес. подсо́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсо́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падсочкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).
Надразанне дрэў для атрымання жывіцы, соку.
|| прым. падсо́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)