падсо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсо́чны падсо́чная падсо́чнае падсо́чныя
Р. падсо́чнага падсо́чнай
падсо́чнае		 падсо́чнага падсо́чных
Д. падсо́чнаму падсо́чнай падсо́чнаму падсо́чным
В. падсо́чны (неадуш.)
падсо́чнага (адуш.)		 падсо́чную падсо́чнае падсо́чныя (неадуш.)
падсо́чных (адуш.)
Т. падсо́чным падсо́чнай
падсо́чнаю		 падсо́чным падсо́чнымі
М. падсо́чным падсо́чнай падсо́чным падсо́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсо́чны лес. подсо́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падсочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).

Надразанне дрэў для атрымання жывіцы, соку.

|| прым. падсо́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсо́чный падсо́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсо́чка

1. Сасновы лес, у якім робіцца падсочванне дрэў на корані для збірання смалы-жывіцы (БРС). Тое ж падсе́чка (Слаўг.), падра́ска, падра́сіна (Вілен.).

2. Месца, дзе высечаны падсочны лес (Слаўг.).

□ ур. Падсочка (лес) каля в Шаламы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)