падру́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падру́чнік падру́чнікі
Р. падру́чніка падру́чнікаў
Д. падру́чніку падру́чнікам
В. падру́чнік падру́чнікі
Т. падру́чнікам падру́чнікамі
М. падру́чніку падру́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падру́чнік I м. уче́бник

падру́чнік II м., тех. (в токарном станке) подру́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падру́чнік ​1, ‑а, м.

Кніга, па якой вывучаюць які‑н. прадмет. [Ігнат] прыходзіў зрэдку да .. [знаёмых] у хату папрасіць якога-небудзь падручніка. Пасля работы ён наведваў вячэрнюю сярэднюю школу. Лынькоў. Знайшоўшы ў сына гаспадыні падручнік па геаграфіі,.. [Саша] раскрыла карту, паглядзела на Кольскі паўвостраў і жахнулася яшчэ больш. Шамякін.

падру́чнік ​2, ‑а, м.

Спец. Падстаўка, апора для інструмента на такарным станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падру́чнік ’кніга, па якой вывучаюць які-н. прадмет’ (ТСБМ). Калька польск. podręcznik ’тс’. Далей да рука (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уче́бник падру́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слепанаро́джаны, -ая, -ае.

Сляпы ад нараджэння.

Слепанароджанае дзіця.

Падручнік для слепанароджаных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стабі́льны стаби́льный;

○ с. падру́чнік — стаби́льный уче́бник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самавучы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Падручнік для самастойнага вывучэння чаго-н.

С. ігры на баяне.

С. французскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́рс

‘сістэмны выклад якой-н. навуковай дысцыпліны; падручнік; навучальны год; студэнты пэўнага года навучання і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рс ку́рсы
Р. ку́рса ку́рсаў
Д. ку́рсу ку́рсам
В. ку́рс ку́рсы
Т. ку́рсам ку́рсамі
М. ку́рсе ку́рсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фанало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства: вучэнне аб фанемах.

Падручнік па фаналогіі.

2. Сістэма фанем мовы.

Беларуская ф.

|| прым. фаналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)