Verbum

анлайнавы слоўнік

падрумя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.

1. каго-што. Падфарбаваць румянамі.

П. шчокі.

2. што. Смажачы, пекучы, зрабіць румяным, карычняватым.

П. мяса.

|| незак. падрумя́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрумя́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрумя́ніць сов., в разн. знач. подрумя́нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

1. Злёгку падфарбаваць румянамі. Падрумяніць шчокі.

2. Пекучы, смажачы, зрабіць румяным, падпечаным. Падрумяніць мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрумя́нить сов. падрумя́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрумя́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падрумяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Зрабіць румяным; выклікаць румянец. Мароз зарумяніў твар. // Запячы да з’яўлення румянай скарынкі; падрумяніць. Зарумяніць пірог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрумя́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падрумяніць.

2. у знач. прым. Які падпёкся, стаў румяным. Неўзабаве гаспадыня ўвайшла з боханам свежага падрумяненага хлеба. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. падпёк, ‑пякла, ‑пякло; заг. падпячы; зак.

Разм.

1. што. Падрумяніць (пра хлеб і пад.). Падпячы хлеб.

2. што. Дапячы сыраватае. Падпячы бульбу.

3. што і чаго. Спячы ў дадатак да чаго‑н. ужо спечанага.

4. каго-што і без дап. Моцна прыгрэць, прыпячы (пра сонца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)