падрумя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.

1. каго-што. Падфарбаваць румянамі.

П. шчокі.

2. што. Смажачы, пекучы, зрабіць румяным, карычняватым.

П. мяса.

|| незак. падрумя́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрумя́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падрумя́ню падрумя́нім
2-я ас. падрумя́ніш падрумя́ніце
3-я ас. падрумя́ніць падрумя́няць
Прошлы час
м. падрумя́ніў падрумя́нілі
ж. падрумя́ніла
н. падрумя́ніла
Загадны лад
2-я ас. падрумя́нь падрумя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час падрумя́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрумя́ніць сов., в разн. знач. подрумя́нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

1. Злёгку падфарбаваць румянамі. Падрумяніць шчокі.

2. Пекучы, смажачы, зрабіць румяным, падпечаным. Падрумяніць мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрумя́нить сов. падрумя́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрумя́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падрумяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przyrumienić

зак. падрумяніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podrumienić

зак. падрумяніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zrumienić

зак. падрумяніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зарумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Зрабіць румяным; выклікаць румянец. Мароз зарумяніў твар. // Запячы да з’яўлення румянай скарынкі; падрумяніць. Зарумяніць пірог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)