Узяцца, дамовіцца выканаць якую
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Узяцца, дамовіцца выканаць якую
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| падраджу́ся | падра́дзімся | |
| падра́дзішся | падра́дзіцеся | |
| падра́дзяцца | ||
| Прошлы час | ||
| падрадзі́ўся | падрадзі́ліся | |
| падрадзі́лася | ||
| падрадзі́лася | ||
| Загадны лад | ||
| падрадзі́ся | падрадзі́цеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| падрадзі́ўшыся | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. подряди́ться, наня́ться;
2. вы́зваться, доброво́льно взя́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Наняцца, абавязаўшыся выканаць што‑н. на пэўных умовах.
2. Даць згоду зрабіць што‑н., узяцца зрабіць якую‑н. работу каму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подряди́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́зваться вы́звацца,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падраджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паме́цца ’мець намер, жаданне, абяцаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
взяться
взяться за́ руки узя́цца (пабра́цца) за ру́кі;
взяться за дверну́ю ру́чку узя́цца за дзвярну́ю ру́чку;
взяться за перо́ узя́цца за пяро́;
взяться за рабо́ту узя́цца за рабо́ту;
он взялся вы́полнить зада́ние досро́чно ён узя́ўся (падрадзі́ўся) вы́канаць зада́нне датэрміно́ва;
отку́да у него́ си́лы взяли́сь? адку́ль у яго́ сі́лы ўзялі́ся?;
взяться за кого́ узя́цца за каго́;
◊
отку́да ни возьми́сь ні адсю́ль, ні адту́ль;
взяться за ум узя́цца за ро́зум;
взяться за го́лову узя́цца (схапі́цца) за галаву́;
взялся за гуж, не говори́, что не дюж
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зняць, зніму, знімеш, зніме;
1. Дастаць, узяць зверху ці з паверхні чаго‑н. (тое, што ляжыць, вісіць, стаіць на чым‑н.).
2. Здзець тое, што было апранута, завязана; вызваліцца ад якога‑н. адзення, покрыва і пад.
3. Спыніць дзеянне чаго‑н.; адмяніць.
4. Сабраць, садраць, зрэзаць тое, што пакрывае якую‑н. паверхню ці з’яўляецца верхнім слоем чаго‑н.
5. Сабраць пасля паспявання (збажыну, плады, агародніну).
6. Адклікаць з якой‑н. работы, заняткаў (звычайна для іншай работы, заняткаў).
7. Забіўшы, звязаўшы і пад., абясшкодзіць, пазбавіць магчымасці дзейнічаць.
8. Вызваліць ад работы, звольніць з пасады.
9. Адмовіцца ад чаго‑н. (вылучанага, прапанаванага); адмяніць, аб’явіць несапраўдным.
10. Дакладна аднавіць, скапіраваць, пераносячы на што‑н. (памер, формы, аб’ём, змест і пад.).
11. Адлюстраваць на фота- ці кінаплёнцы; сфатаграфаваць.
12. Узяць у наймы.
13. Перакласці верхнюю частку стасаваных карт уніз перад раздачай іх ігракам.
14. Спыніць дзейнасць каго‑, чаго‑н., выключыць адкуль‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)