падрадзі́цца, -раджу́ся, -ра́дзішся, -ра́дзіцца; зак., з інф.

Узяцца, дамовіцца выканаць якую-н. работу.

П. рубіць зруб.

|| незак. падраджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падраджу́ся падра́дзімся
2-я ас. падра́дзішся падра́дзіцеся
3-я ас. падра́дзіцца падра́дзяцца
Прошлы час
м. падрадзі́ўся падрадзі́ліся
ж. падрадзі́лася
н. падрадзі́лася
Загадны лад
2-я ас. падрадзі́ся падрадзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час падрадзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрадзі́цца сов.

1. подряди́ться, наня́ться;

2. вы́зваться, доброво́льно взя́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрадзі́цца, ‑раджуся, ‑радзішся, ‑радзіцца; зак., з інф.

1. Наняцца, абавязаўшыся выканаць што‑н. на пэўных умовах. [Герасім Іванавіч:] — Прыходзіць неяк ранічкаю Ахрэм да мяне і кажа: давай, Гараська, падрадзімся настаўніку хату рубіць. Карамазаў.

2. Даць згоду зрабіць што‑н., узяцца зрабіць якую‑н. работу каму‑н. З вучнямі пятага і шостага класаў [Ніна] яшчэ хадзіла на калгасны ячмень [свірэпу] рваць. Сама падрадзілася. Лобан. Кукарэка, ахвотны да размовы, падрадзіўся ісці і паказаць дом старшыні. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрадзі́цца разм. in Dienst tréten*, sich verdíngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подряди́ться падрадзі́цца; наня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́зваться вы́звацца, падрадзі́цца, узя́цца, падахво́ціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падраджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падрадзіцца.

2. Зал. да падраджаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паме́цца ’мець намер, жаданне, абяцаць’ (Бяльк.), ’падрадзіцца’ (Мат. Гом.). Да мець(ца) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ánheischig

sich ~ máchen — узя́цца зрабі́ць (што-н.), падрадзі́цца рабі́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)