падрабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.
1. што. Зрабіць што-н. фальшывае або падобнае да чаго-н.
П. дакументы.
П. почырк.
2. чаго і без дап. Зарабіць дадаткова, падзарабіць.
|| незак. падрабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і падро́бліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падро́бка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падрабі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падраблю́ |
падро́бім |
| 2-я ас. |
падро́біш |
падро́біце |
| 3-я ас. |
падро́біць |
падро́бяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падрабі́ў |
падрабі́лі |
| ж. |
падрабі́ла |
| н. |
падрабі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падрабі́ |
падрабі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падрабі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падрабі́ць I сов.
1. подде́лать;
п. чужы́ по́дпіс — подде́лать чужу́ю по́дпись;
2. (прибавить вязанием) надвяза́ть, подвяза́ть;
п. панчо́ху — надвяза́ть (подвяза́ть) чуло́к
падрабі́ць II сов. (раздробить всё, многое) надроби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падрабі́ць 1, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што.
1. Зрабіць што‑н. фальшывае. Падрабіць дакументы. Падрабіць почырк. □ [Сяргей:] Ёсць у вёсцы такія ўмельцы, у кузні так [кляймо] падробяць, што не адрозніш ад сапраўднага, графскага. Машара. // Зрабіць падобным да чаго‑н. Наогул жа, калі салавей пяе — гэта цуд. І чалавеку дасюль не ўдалося ні толкам перадаць, ні падрабіць яго. Лужанін. — А ну, падрабі мой голас! — казаў пан з усмешкай. Бядуля.
2. Разм. Вяжучы, дабавіць яшчэ трохі; падвязаць. Падрабіць панчоху.
3. Зарабіць дадаткова, падзарабіць. Не прывыкаць [Сцяпану] рабіць, ведае, як з зямлёй абыходзіцца, а, дзе трэба, то і граматай падрабіць зможа. Мележ. Антон скоса зірнуў на пачак. Модныя, аднак, заўсёды папяросы курыць [Шпілеўскі]. Мабыць, недзе падрабіў ужо. Савіцкі.
падрабі́ць 2, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што і чаго.
Раздрабіць усё, многае; надрабіць у нейкай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падро́бліваць гл. падрабіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подде́лать сов. падрабі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падро́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.
1. гл. падрабіць.
2. Падробленая рэч.
П. пад аметыст.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
издроби́ть сов. падрабі́ць, пакрышы́ць, скрышы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падрабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да падрабіць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падрабіць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)