падплыва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падплыва́ю |
падплыва́ем |
| 2-я ас. |
падплыва́еш |
падплыва́еце |
| 3-я ас. |
падплыва́е |
падплыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
падплыва́ў |
падплыва́лі |
| ж. |
падплыва́ла |
| н. |
падплыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падплыва́й |
падплыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падплыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падплыва́ць несов.
1. подплыва́ть; (о судах — ещё) подва́ливать, прива́ливать;
2. разг. подтека́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падплысці падплыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падплы́сці і падплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак.
1. Плывучы, наблізіцца да каго-, чаго-н.
П. да вострава.
2. Плывучы, трапіць пад што-н.
П. пад мост.
|| незак. падплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подплыва́ть несов. падплыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падплыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. падплываць — надплысці (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падплыва́нне ср. подплыва́ние, подплы́тие; подва́лка ж., прива́ливание; см. падплыва́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подва́ливать несов.
1. разг. падва́льваць, падсыпа́ць;
2. (о судах) падплыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прива́ливать несов.
1. прыва́льваць;
2. (прислонять, опирать) разг. прыпіра́ць, прыхіна́ць, прыхіля́ць;
3. (о судах) мор. прыва́льваць, падплыва́ць; (приставать к чему-л.) прыстава́ць;
4. (приходить, приезжать в большом количестве) прост. прыва́льваць;
5. (приезжать, приходить, прибывать куда-л.) прост. прыпіра́ць, прыпіра́цца, прысо́ўвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)