падплыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падплыва́ю падплыва́ем
2-я ас. падплыва́еш падплыва́еце
3-я ас. падплыва́е падплыва́юць
Прошлы час
м. падплыва́ў падплыва́лі
ж. падплыва́ла
н. падплыва́ла
Загадны лад
2-я ас. падплыва́й падплыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падплыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падплыва́ць несов.

1. подплыва́ть; (о судах — ещё) подва́ливать, прива́ливать;

2. разг. подтека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падплысці падплыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падплы́сці і падплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак.

1. Плывучы, наблізіцца да каго-, чаго-н.

П. да вострава.

2. Плывучы, трапіць пад што-н.

П. пад мост.

|| незак. падплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подплыва́ть несов. падплыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падплыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падплываць — надплысці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podpływać

незак. падплываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

row up (to)

падплыва́ць чаўно́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падплыва́нне ср. подплыва́ние, подплы́тие; подва́лка ж., прива́ливание; см. падплыва́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nadpływać

незак. прыплываць, падплываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)