падпа́льшчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падпа́льшчыцкі |
падпа́льшчыцкая |
падпа́льшчыцкае |
падпа́льшчыцкія |
| Р. |
падпа́льшчыцкага |
падпа́льшчыцкай
падпа́льшчыцкае |
падпа́льшчыцкага |
падпа́льшчыцкіх |
| Д. |
падпа́льшчыцкаму |
падпа́льшчыцкай |
падпа́льшчыцкаму |
падпа́льшчыцкім |
| В. |
падпа́льшчыцкі (неадуш.)
падпа́льшчыцкага (адуш.) |
падпа́льшчыцкую |
падпа́льшчыцкае |
падпа́льшчыцкія (неадуш.)
падпа́льшчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
падпа́льшчыцкім |
падпа́льшчыцкай
падпа́льшчыцкаю |
падпа́льшчыцкім |
падпа́льшчыцкімі |
| М. |
падпа́льшчыцкім |
падпа́льшчыцкай |
падпа́льшчыцкім |
падпа́льшчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падпа́льшчыцкі поджига́тельский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпа́льшчыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падпальшчыка. Падпальшчыцкія планы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.
Падпальшчыкаў знайсці не ўдалося.
◊
Падпальшчык вайны (пагард.) — той, хто вядзе прапаганду захопніцкай вайны; агрэсар.
|| ж. падпа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. падпа́льшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
поджига́тельский падпа́льшчыцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)