падмо́сткі, -аў.
1. Драўляны памост на ўзвышэнні.
2. Тое, што і сцэна (у 1 знач.).
Тэатральныя п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падмо́сткі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
падмо́сткі |
| Р. |
падмо́сткаў |
| Д. |
падмо́сткам |
| В. |
падмо́сткі |
| Т. |
падмо́сткамі |
| М. |
падмо́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падмо́сткі ед. нет подмо́стки;
◊ тэатра́льныя п. — театра́льные подмо́стки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падмо́сткі, ‑аў; адз. няма.
1. Драўляны памост на ўзвышэнні; часовы памост. У глыбіні сасонніку прасвечвалі часова змайстраваныя дашчаныя падмосткі, якія павінны былі замяніць сцэну. Броўка. // Разм. Падстаўка з чаго‑н. Дастаць да.. [акенца] было цяжка, але якраз, на шчасце, на ўзроўні плота пры свірне ляжалі акораныя жэрдкі. Звяруга, перш чым узабрацца на падмосткі, прыслухаўся. Дамашэвіч.
2. Сцэна (у 1 знач.). На падмостках калгаснага клуба з’явіліся спевакі і танцоры. «Звязда». Па падмостках У ззянні агнёў мюзік-хола Негрыцянка пяе. Танк.
•••
Тэатральныя падмосткі — тое, што і сцэна (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмо́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падмо́стка |
падмо́сткі |
| Р. |
падмо́сткі |
падмо́стак |
| Д. |
падмо́стцы |
падмо́сткам |
| В. |
падмо́стку |
падмо́сткі |
| Т. |
падмо́сткай
падмо́сткаю |
падмо́сткамі |
| М. |
падмо́стцы |
падмо́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эстра́да, -ы, ДМ -дзе, ж.
1. Падмосткі для канцэртных выступленняў артыстаў.
Выйсці на эстраду.
2. Музычнае ці драматычнае мастацтва — выкананне невялікіх твораў на сцэне, эстрадзе.
Музыка для эстрады.
|| прым. эстра́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Рыштава́нне ’часовае будаўнічае збудаванне’ (ТСБМ), ’часовыя падмосткі звонку зруба’ (Сцяшк.; Інстр. 2), ’падмосткі пад стог’ (ДАБМ, 878), рыштава́не ’рыштаванне’ (лід., паст., Сл. ПЗБ), рышта́к, рышто́ўка, рышту́нак ’рыштаванне’ (лельч., добр., ельск., жытк., Сл. ПЗБ), риштова́нне ’рыштаванне’, ’падмосткі’, риштова́ць ’рабіць падмосткі’, риштова́цьца ’падмашчывацца’, ’жульнічаць’, ришту́нокъ ’падмосткі’, ’падстаўка’ (Нас.), рыштава́ць ’рабіць падмосткі’ (Гарэц.), ст.-бел. рыштованье, рештаванье, риштованье, роштованье ’рыштаванне’ (1514). Запазычанне з польск. rusztowanie, rynsztunek ’узбраенне’, ’рыштунак’, якія ў сваю чаргу з ням. Rüstung ’узбраенне’, ’рыштунак’, rüsten ’рыхтаваць’, ’забяспечваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́дмасні ’падмосткі’ (Мат. Гом.). Ад *под‑мост‑ні — *под‑мост. Гл. памост, мост, масніца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тэатра́льны в разн. знач. театра́льный;
~ная за́ла — театра́льный зал;
~ная по́за — театра́льная по́за;
○ ~ныя падмо́сткі — театра́льные подмо́стки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подмо́стки
1. театр. падмо́сткі, -каў ед. нет; (сцена) сцэ́на, -ны ж.;
2. (настил из досок) памо́ст, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)