падле́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падле́ткавы |
падле́ткавая |
падле́ткавае |
падле́ткавыя |
| Р. |
падле́ткавага |
падле́ткавай падле́ткавае |
падле́ткавага |
падле́ткавых |
| Д. |
падле́ткаваму |
падле́ткавай |
падле́ткаваму |
падле́ткавым |
| В. |
падле́ткавы (неадуш.) падле́ткавага (адуш.) |
падле́ткавую |
падле́ткавае |
падле́ткавыя (неадуш.) падле́ткавых (адуш.) |
| Т. |
падле́ткавым |
падле́ткавай падле́ткаваю |
падле́ткавым |
падле́ткавымі |
| М. |
падле́ткавым |
падле́ткавай |
падле́ткавым |
падле́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падле́ткавы подро́стковый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падле́ткавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падлетка. Падлеткавы ўзрост. // Прызначаны для падлетка. Падлеткавы веласіпед.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падле́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.
Хлопчык або дзяўчынка ў пераходным ад дзяцінства да юнацтва ўзросце (пераважна ад 12 да 16 гадоў).
|| прым. падле́ткавы, -ая, -ае.
П. ўзрост.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подро́стко́вый падле́ткавы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
о́троческий падле́ткавы, хлапе́цкі;
о́троческие го́ды гады́ падле́тка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлапе́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да хлапца; належыць, уласцівы хлапцу. Такая змена на хлапецкім твары кінулася ў вочы старшыні. Колас. — Несумненна, гэта хлапецкі выбрык, гэта азначае: што хачу, тое і скажу, ніхто мне не ўказчык. Хадкевіч.
2. Звязаны з узростам хлапца; падлеткавы. Хлапецкія гады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)