Verbum

анлайнавы слоўнік

падкупля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкупля́ць несов., прям., перен. подкупа́ть; см. падкупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падкупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкупі́ць, -куплю́, -ку́піш, -ку́піць; -ку́плены; зак.

1. каго (што). Схіліць на свой бок грашамі, падарункамі.

П. сведак.

2. перан., каго (што). Выклікаць чым-н. сімпатыю да сябе.

П. усіх сваёй шчырасцю.

3. што і чаго. Купіць дадаткова ў невялікай колькасці.

П. прыпраў для кансервавання.

|| незак. падкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. по́дкуп, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подкупа́ть несов., прям., перен. падкупля́ць;

подкупа́ть свое́й доброто́й падкупля́ць сваёй дабрынёй;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́пліваць несов., см. падкупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карумпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Падкупляць, разлагаць подкупам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дкуп, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. падкупляць — падкупіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкупля́цца несов., страд. подкупа́ться; см. падкупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вабіць, прывабліваць, надзіць, прынаджваць; клікаць, цягнуць, прыцягваць, прывязваць, гарнуць, падкупляць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)