Verbum

анлайнавы слоўнік

падко́лванне гл. падкалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́лванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́лванне ср. подко́лка ж., подка́лывание; поддева́ние, уязвле́ние; см. падко́лваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падколваць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. што. Закалоўшы ці прыкалоўшы, прымацаваць.

П. дакументы.

2. перан., каго (што). Сказаць што-н. з’едлівае, непрыемнае (разм.).

П. суседа.

|| незак. падко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падко́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падко́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подка́лывание^II падко́лванне, -ння ср.; см. подка́лывать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подка́лывание^I

1. падко́лванне, -ння ср.; падшпі́льванне, -ння ср., падшпіля́нне, -ння ср.;

2. падко́лванне, -ння ср.; см. подка́лывать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подко́лка ж., разг. падко́лка, -кі ж., падко́лванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж., падшпі́льванне, -ння ср.; см. подка́лывать^{I 1}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)