падзе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падзе́льны падзе́льная падзе́льнае падзе́льныя
Р. падзе́льнага падзе́льнай
падзе́льнае		 падзе́льнага падзе́льных
Д. падзе́льнаму падзе́льнай падзе́льнаму падзе́льным
В. падзе́льны (неадуш.)
падзе́льнага (адуш.)		 падзе́льную падзе́льнае падзе́льныя (неадуш.)
падзе́льных (адуш.)
Т. падзе́льным падзе́льнай
падзе́льнаю		 падзе́льным падзе́льнымі
М. падзе́льным падзе́льнай падзе́льным падзе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падзе́льны дели́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дзялільны (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздели́мый падзе́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дели́мый

1. прич. які́ (што) дзе́ліцца;

2. прил. падзе́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)