◎ Падга́ры ’паджары’ (Мат. Гом.). Да гарэць. Развіццё семантыкі гл. паджары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падга́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падга́р
Р. падга́ру
Д. падга́ру
В. падга́р
Т. падга́рам
М. падга́ры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)