падве́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падве́с падве́сы
Р. падве́са падве́саў
Д. падве́су падве́сам
В. падве́с падве́сы
Т. падве́сам падве́самі
М. падве́се падве́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падве́с м. (приспособление) подве́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́с, ‑а, м.

Прыстасаванне для падвешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подве́с м., техн.

1. (действие) падве́шванне, -ння ср.;

2. (приспособление) падве́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)