падаткаплаце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (афіц.).

Плацельшчык падаткаў.

|| ж. падаткаплаце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пада́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пада́так пада́ткі
Р. пада́тку пада́ткаў
Д. пада́тку пада́ткам
В. пада́так пада́ткі
Т. пада́ткам пада́ткамі
М. пада́тку пада́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плаце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (афіц.).

Той, хто ўносіць плацеж, плацяжы.

П. падаткаў.

|| ж. плаце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адку́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Той, хто набыў права на які-н. від дзяржаўных адходаў, падаткаў; уладальнік водкупу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плате́льщик плаце́льшчык, -ка м.;

плате́льщик нало́гов плаце́льшчык пада́ткаў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падатка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падатку́ падатчо́м
2-я ас. падатчэ́ш падатчаце́
3-я ас. падатчэ́ падатку́ць
Прошлы час
м. падатка́ў падатка́лі
ж. падатка́ла
н. падатка́ла
Загадны лад
2-я ас. падатчы́ падатчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падатка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сцяга́ч, ‑а, м.

Разм.

1. Уст. Зборшчык падаткаў. Яны [сялянкі] прыйшлі сюды скардзіцца на сцягача падаткаў, што замнога ўзяў, што пакрыўдзіў. Хромчанка.

2. Валацуга, прыблуда. [Міхал:] — Але можа Пракоп Крываблоцкі ў прымы возьме басяка, гуляку, сцягача з усяго свету. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаце́льшчык, ‑а, м.

Той, хто ўносіць або павінен уносіць належны яму плацеж. Плацельшчык падаткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адку́пшчык, ‑а, м.

Гіст. Той, хто набыў права на які‑н. від дзяржаўных даходаў, падаткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінінспе́ктар, ‑а, м.

Фінансавы інспектар — работнік фінансавага аддзела па налічэнню і спагнанню падаткаў і збораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)