падако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падако́нны падако́нная падако́ннае падако́нныя
Р. падако́ннага падако́ннай
падако́ннае		 падако́ннага падако́нных
Д. падако́ннаму падако́ннай падако́ннаму падако́нным
В. падако́нны (неадуш.)
падако́ннага (адуш.)		 падако́нную падако́ннае падако́нныя (неадуш.)
падако́нных (адуш.)
Т. падако́нным падако́ннай
падако́ннаю		 падако́нным падако́ннымі
М. падако́нным падако́ннай падако́нным падако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падако́нны подоко́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падаконніка, які знаходзіцца пад акном.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подоко́нный падако́нны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)