падако́нны
прыметнік, адносны
падако́нны | падако́нная | падако́ннае | падако́нныя | |
падако́ннага | падако́ннай падако́ннае |
падако́ннага | падако́нных | |
падако́ннаму | падако́ннай | падако́ннаму | падако́нным | |
падако́нны ( падако́ннага ( |
падако́нную | падако́ннае | падако́нныя ( падако́нных ( |
|
падако́нным | падако́ннай падако́ннаю |
падако́нным | падако́ннымі | |
падако́нным | падако́ннай | падако́нным | падако́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)