падазро́ны, -ая, -ае.

1. Які выклікае падазрэнне.

П. кашаль.

2. Схільны падазраваць, недаверлівы.

П. характар.

|| наз. падазро́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падазро́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падазро́ны падазро́ная падазро́нае падазро́ныя
Р. падазро́нага падазро́най
падазро́нае		 падазро́нага падазро́ных
Д. падазро́наму падазро́най падазро́наму падазро́ным
В. падазро́ны (неадуш.)
падазро́нага (адуш.)		 падазро́ную падазро́нае падазро́ныя (неадуш.)
падазро́ных (адуш.)
Т. падазро́ным падазро́най
падазро́наю		 падазро́ным падазро́нымі
М. падазро́ным падазро́най падазро́ным падазро́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падазро́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падазро́ны падазро́ная падазро́нае падазро́ныя
Р. падазро́нага падазро́най
падазро́нае		 падазро́нага падазро́ных
Д. падазро́наму падазро́най падазро́наму падазро́ным
В. падазро́ны (неадуш.)
падазро́нага (адуш.)		 падазро́ную падазро́нае падазро́ныя (неадуш.)
падазро́ных (адуш.)
Т. падазро́ным падазро́най
падазро́наю		 падазро́ным падазро́нымі
М. падазро́ным падазро́най падазро́ным падазро́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падазро́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падазро́ны падазро́ная падазро́нае падазро́ныя
Р. падазро́нага падазро́най
падазро́нае		 падазро́нага падазро́ных
Д. падазро́наму падазро́най падазро́наму падазро́ным
В. падазро́ны (неадуш.)
падазро́нага (адуш.)		 падазро́ную падазро́нае падазро́ныя (неадуш.)
падазро́ных (адуш.)
Т. падазро́ным падазро́най
падазро́наю		 падазро́ным падазро́нымі
М. падазро́ным падазро́най падазро́ным падазро́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падазро́ны подозри́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падазро́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае падазрэнне, недавер’е. Надазронае здарэнне. Падазронае месца. Падазроны чалавек. □ Глухімі воўчымі сцежкамі адыходзіўся Гамыра з канём, туляючыся ў кустах пры кожным падазроным шуме. Колас. Генрых выказваў да мяне падазроную ўвагу і ветлівасць. Карпюк. // Які не выклікае даверу, не можа лічыцца прыстойным. Хіба не з-за [Івана] учора Змітрок трапіў у рэстаран з падазронымі асобамі? Ваданосаў. / у знач. наз. падазро́ны, ‑ага, м. Перад самым сваім адступленнем.. [фашысты] арыштавалі ўсіх падазроных. Кавалёў. // Які выклікае падазрэнне на якую‑н. хваробу. Падазроны кашаль.

2. Які падазрае, схільны падазраваць; недаверлівы. Апошні час [Антанюк] замыкаўся, рабіўся падазроны і недаверлівы. Шамякін. // Які выражае падазронасць. [Жанчына] акінула салдата падазроным позіркам. Дамашэвіч. Часта .. гаспадыня паднімала падазроныя вочы то на мужа, то на маладую настаўніцу. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подозри́тельный падазро́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мни́тельный (недаве́рліва) падазро́ны, недаве́рлівы, наду́млівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подозрева́емый сущ. падазро́ны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мні́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які бачыць небяспеку, непрыемнасць там, дзе іх няма; недаверлівы, беспрычынна падазроны. [Наталля:] Вы страшэнна мніцельны і выдумляеце сабе ўсялякія страхі. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)