падаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падаўлю́ пада́вім
2-я ас. пада́віш пада́віце
3-я ас. пада́віць пада́вяць
Прошлы час
м. падаві́ў падаві́лі
ж. падаві́ла
н. падаві́ла
Загадны лад
2-я ас. падаві́ падаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падаві́ць, -даўлю́, -да́віш, -да́віць; -да́ўлены; зак., каго-што.

1. Сілай пакласці канец чаму-н., знішчыць, заглушыць.

П. паўстанне.

П. агонь праціўніка.

2. Раздушыць, перадавіць усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. усіх жукоў.

|| незак. падаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 знач.).

|| наз. падаўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаві́ць сов. подави́ть;

п. мяце́ж — подави́ть мяте́ж;

п. аго́нь праці́ўніка — воен. подави́ть ого́нь проти́вника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаві́ць, ‑даўлю, ‑давіш, ‑давіць; зак., каго-што.

1. Сілай пакласці канец чаму‑н. Падавіць паўстанне. □ Немцы прымалі крутыя меры, каб падавіць народны рух. Мікуліч. // Прымусіць перастаць страляць. Падавіць агонь праціўніка. □ Прыбег сувязны ад Зайцава і далажыў, што нямецкі кулямёт падавіць не ўдаецца. Мележ. — Таварыш сержант, дазвольце падавіць дзот, — папрасіў Пеця. Сіняўскі. // перан. Стрымаць, не дазволіць стаць большым (аб пачуццях). Трэба было ўзяць сябе ў рукі, сілай волі падавіць нерашучасць. Новікаў.

2. Раздушыць, перадавіць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаўле́нне гл. падавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаўля́ць гл. падавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пада́ўлены пода́вленный; см. падаві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбунтава́ць

‘падавіць бунт (разбунтаваць народ)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбунту́ю разбунту́ем
2-я ас. разбунту́еш разбунту́еце
3-я ас. разбунту́е разбунту́юць
Прошлы час
м. разбунтава́ў разбунтава́лі
ж. разбунтава́ла
н. разбунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. разбунту́й разбунту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбунтава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угаси́ть сов.

1. загасі́ць, утушы́ць, патушы́ць;

2. перен. заглушы́ць, падаві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)