пагу́шкаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

Правесці некаторы час, гушкаючы каго-, што-н.

П. хлопчыка на руках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагу́шкаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагу́шкаю пагу́шкаем
2-я ас. пагу́шкаеш пагу́шкаеце
3-я ас. пагу́шкае пагу́шкаюць
Прошлы час
м. пагу́шкаў пагу́шкалі
ж. пагу́шкала
н. пагу́шкала
Загадны лад
2-я ас. пагу́шкай пагу́шкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагу́шкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагу́шкаць сов., разг. покача́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Гушкаць некаторы час. Бегае, шчабеча: — Ты мяне пагушкай, — Птушанё малое, Мілая дачушка. Астрэйка. Лейтэнант пагушкаў скрынку на руках і пайшоў у .. зямлянку. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Пагушкаць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагута́ць

‘пагушкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагута́ю пагута́ем
2-я ас. пагута́еш пагута́еце
3-я ас. пагута́е пагута́юць
Прошлы час
м. пагута́ў пагута́лі
ж. пагута́ла
н. пагута́ла
Загадны лад
2-я ас. пагута́й пагута́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагута́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залюля́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Люляючы, супакоіць, закалыхаць. [Дзяцей] трэба накарміць і залюляць, І звонка Ранкам На руках пагушкаць. Бічэль-Загнетава.

залюля́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Пачаць люляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покача́ть​I сов.

1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии; ветром, волной) пакалыха́ць, пагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) пагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) палюля́ць;

2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) пахіста́ць, пакалыха́ць, пакалыва́ць;

3. (поколебать в вертикальном направлении) павага́ць, пазы́баць;

4. (головой — при согласии) паківа́ць; (головой — при отрицании) пакруці́ць;

5. (ногой) пакалыха́ць, памаха́ць;

6. (на руках, выражая восторг, поздравляя с чем-л.) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокача́ть​I сов. (какое-л. время)

1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии, ветром, волной) пракалыха́ць, прагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) прагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) пралюля́ць;

2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) прахіста́ць, пракалыха́ць, пракалыва́ць; праківа́ць;

3. (поколебать в вертикальном направлении) правага́ць, празы́баць;

4. (головой — при согласии) праківа́ць, паківа́ць; (головой — при отрицании) пракруці́ць, пакруці́ць;

5. (ногой) пракалыха́ць, пакалыха́ць, прамаха́ць, памаха́ць;

6. (на руках в знак любви или уважения) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)