пагута́ць

‘пагушкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагута́ю пагута́ем
2-я ас. пагута́еш пагута́еце
3-я ас. пагута́е пагута́юць
Прошлы час
м. пагута́ў пагута́лі
ж. пагута́ла
н. пагута́ла
Загадны лад
2-я ас. пагута́й пагута́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагута́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)