пагута́ць
‘пагушкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пагута́ю | пагута́ем | |
| пагута́еш | пагута́еце | |
| пагута́е | пагута́юць | |
| Прошлы час | ||
| пагута́ў | пагута́лі | |
| пагута́ла | ||
| пагута́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пагута́й | пагута́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пагута́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)